Όταν καγκελώνει η τρίχα

Υπάρχουν ορισμένα κομμάτια που οποιαδήποτε στιγμή και να τα ακούσεις έρχεται σε στύση κάθε τρίχα του κορμιού σου. Μπορεί να είναι παλιά και να θεωρούνται ξεπερασμένα αλλά η αίσθηση στο άκουσμα τους είναι μοναδική. Δεν μπορώ να διανοηθώ τα συγκεκριμένα κομμάτια να τα ακούω από διαφορετικό καλλιτέχνη πέραν του ερμηνευτή που τα εκτέλεσε για πρώτη φορά. Παραδείγματος χάρη αυτό :

Οποιοσδήποτε αρχίδης να εμφανιστεί με τα απόλυτα τέλεια φωνητικά προσόντα να το ερμηνεύσει με όσες το δυνατόν αλλαγές μετατροπές βελτιώσεις ή διασκευές θα θέλω να φτύσω στον τάφο του πριν πεθάνει αφού πεθάνει πριν πεθάνω και αφού πεθάνω και εγώ. Το κομμάτι αυτό είναι ιεροσυλία να το τραγουδήσει άλλος πέραν του Jackson. Και αφού ο βασιλιάς πέθανε καλό είναι να μην το επιχειρήσει ποτέ κανένας. Δεν θα γίνω εντελώς γραφικός να πω πως τα τραγούδια του Jackson και του Elvis πρέπει να απαγορεύσει η παγκόσμια μουσική βιομηχανία να ερμηνευτούν από άλλους. Μόνο από τους ίδιους αν εμφανιστούν ξανά στην γη. Πράγμα απίθανο.

Ένα άλλο παράδειγμα που με κάνει να θέλω να βουτήξω τα αρχίδια μου σε καυτό λάδι για λιγότερο πόνο, από αυτόν που νιώθω στο πετσί μου, όταν το ακούω, είναι το παρακάτω:

Καλή η Μαράϊα Κάρει όμορφη, γλυκιά, ευαίσθητη, συμπαθητική με ωραία βυζιά αγάπη προς τους Αμερικάνους στρατιώτες και φυσικά φωνάρα. Και το συγκεκριμένο κομμάτι το λέει καλά με βάση τα μουσικά στάνταρ. Πολλοί θα πουν ότι το λέει και τέλεια. Πολλά ζώα θα πουν ότι το λέει και καλύτερα από όσους το έχουν πει ως τώρα. Και πολλοί στενομυαλόσαυροι θα επιμένουν πως το κομμάτι είναι δικό της. Αλλά την τρίχα ρε αδερφέ δεν μου την σηκώνει όσα ανεβοκατεβάσματα και χτυπήματα στο πάτωμα να κάνει όσο μου την καγγελώνει ο Harry Nilsson.

Και τον καλλιτέχνη αυτόν ειλικρινά τον γνωρίζω μόνο από αυτό το κομμάτι. Δεν έχω ιδέα τι άλλα τραγούδια έχει πει, δεν έχω ιδέα αν ζει ακόμα. Δεν έχω ασχοληθεί βασικά για να μάθω περισσότερα. Για το μόνο πράγμα που ενδιαφέρομαι είναι να μην ακούσω το "Without you" να βγαίνει από άλλο λαρύγγι.

Δυστυχώς στην μουσική ο καθένας μπορεί να τραγουδήσει ότι θέλει. Να βγάλει και δίσκο ακόμα με τα αγαπημένα του παλιά τραγούδια. Διασκευή σου λένε.
Ευτυχώς όμως αυτό δεν βρίσκει απόλυτη εφαρμογή στον "κλάδο" του κινηματογράφου. Φανταστείτε να βλέπαμε τον Σημαδεμένο (Scarface) να τον ερμηνεύει ο Τομ Κρουζ και τον Ταξιτζή (Taxi Driver) ο Ζαν Κλοντ Βαν Νταμ.
Αισχρό ;

Και τέλος $%^#^&# μοντέλες και $%&*&#% φωτογράφοι.
Έχουμε βαρεθεί να βλέπουμε να προσπαθείτε να αντιγράψετε με όσο το δυνατόν καλύτερο τρόπο την παρακάτω φωτογραφία:

Δεν θα έχετε το ίδιο αποτέλεσμα ΠΟΤΕ. Πάρτε το χαμπάρι.